Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Οι πέντε αιτίες που ο Θεός παραχωρεί τον πειρασμό στην ζωή μας.

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Οι πέντε αιτίες που ο Θεός παραχωρεί τον πειρασμό στην ζωή μας.

12:30 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Βασιλική Δελαγραμμάτικα |

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής απαριθμεί πέντε αιτίες για τις οποίες παραχωρεί ο Θεός τη δυνατότητα στον διάβολο να πολεμά τους ανθρώπους:

Πρώτη αιτία, είναι για να μάθουμε να διακρίνουμε την αρετήν από την κακίαν μέσα από την εμπειρία αυτού του πολέμου.

Δεύτερη αιτία, είναι για να «εξαναγκαστούμε» τρόπον τινά, να προσκολληθούμε με βεβαιότητα και ακλόνητα στην αρετή.

Τρίτη αιτία, για να μην υπερηφανευόμαστε όταν προκόπτουμε στην αρετή, αλλά να συνειδητοποιήσουμε εκ της εμπειρίας του πνευματικού αυτού αγώνα ότι κάθε προκοπή είναι δωρεά του Θεού.

Τέταρτη αιτία, για να ταπεινωθούμε και για να συνειδητοποιήσουμε και μισήσουμε και ομολογήσουμε (εξομολόγησις) και εγκαταλείψουμε τις αμαρτίες μας, που γίνονται αιτία πειρασμών.

Πέμπτη αιτία, για να μην ξεχάσουμε την ιδική μας ασθένεια και την του Θεού δύναμη, όταν προοδεύοντας στον πνευματικό αγώνα αξιωθούμε και φθάσουμε σε κάποιαν αρετή.
Μέσα στις πιο πάνω αιτίες διαφαίνεται η Αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπον. Ας μην ξεχνούμε ότι και οι θλίψεις και οι πειρασμοί είναι δώρα της φιλανθρωπίας του Θεού γιατί μέσα στις δοκιμασίες αυτές μπορούμε -αν το θελήσουμε- να συναντήσουμε τον πάσχοντα και σταυρωμένο Χριστό μας, και Αυτός θα μας αναστήση στην αιώνια ζωή.

Σε τελευταία ανάλυση, ο διάβολος με όλα τα τεχνάσματά του και παρ’ όλες τις μηχανουργίες του εναντίον μας, εν τούτοις αυτοκαταστρέφεται και θριαμβεύει η θεία φιλανθρωπία! Όπως η σταυρική παγίδα, που έστησεν ο διάβολος στον Χριστόν, απέβη τελικά η συντριβή του ίδιου του διαβόλου και η νίκη του Ιησού, (για αυτό και ο Σταυρός είναι από τότε το φοβερότερον όπλο κατά του διαβόλου), έτσι και κάθε παγίδα που στήνει ο διάβολος και σε μας, μπορεί να αποβή ήττα του Σατανά και αφορμή για τη σωτηρία μας. Με μίαν όμως απαραίτητη προϋπόθεση: ότι θα αντιμετωπίζουμε τους εκάστοτε πειρασμούς με κόψιμο του δικού μας θελήματος (δηλαδή του εγωισμού μας) και υπακοή «άνευ όρων» στο θέλημα του Θεού.

Πηγή: Διαχρονικές Λυτρωτικές Αλήθειες
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"

Πηγή:imverias

Πηγή: Ορθόδοξα Ωφελήματα: Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Οι πέντε αιτίες που ο Θεός παραχωρεί τον πειρασμό στην ζωή μας. http://orthodoxa-ofelimata.blogspot.com/2013/08/blog-post_27.html#ixzz2dAIMX9Tu

Αγία Σοφία του Σλούτσκ.Η προστάτιδα των Ορθοδόξων από τους Ουνίτες με το άφθαρτο λείψανο

Αγία Σοφία του Σλούτσκ.Η προστάτιδα των Ορθοδόξων από τους Ουνίτες με το άφθαρτο λείψανο

 

Ήταν η τελευταία απόγονος της πριγκιπικής οικογένειας του Σλουτσκ και Κόπιλ,οι οποίοι με την σειρά τους ήταν απόγονοι του μεγάλου πρίγκηπα Άλχερντ από την οικογένεια Ρούρικ.Από εκεί καταγόνταν και οι μεγάλοι πρίγκηπες του Κιέβου και  κάποιοι κυβερνήτες του Νόβγκοροντ.
 Η Αγία Σοφία γεννήθηκε στις 1 Μαίου 1585.Την ίδια χρονιά πέθανε η μητέρα της,ενώ έναν χρόνο αργότερα στις 6 Μαίου πέθανε και ο πατέρας της.Έτσι η μικρή και ορφανή Σοφία μεγάλωσε κοντά σε διάφορους συγγενείς της οι οποίοι μονίμως σφετερίζονταν την περιουσία της και βρισκόνταν σε διαμάχες.

 

Όταν η Σοφία έφτασε στην κατάλληλη ηλικία ο Ιάνουζ Ράντζιβιλ πρίγκηπα του Νέσβιζ,στις 20 Ιουλίου 1600 ζήτησε την ευλογία του πάπα για να παντρευτεί την πριγκίπισσα Σοφία του Σλουτσκ(το 1596 ο μεγάλος δούκας της Λιθουανίας είχε αποφασίσει την ένωση με την Ρώμη).Ο Σοφία όμως ήταν αποφασισμένη να παραμείνει ορθόδοξη και τα παιδιά της να τα βαπτίσει ορθόδοξα.
Ο γάμος έγινε σε μία από της εκκλησίες της Βρέστης.Μετά τον γάμο η ζωή της δεν άλλαξε.Οι λύπες ήταν πολλές.Η διαμάχη της οικογένειας του συζύγου της με τους Τσιοντκίεβιτς και η λαιμαργία τους την έκαναν να υποφέρει.Κοντα σε αυτά είχε προστεθεί και η ένωση με τον πάπα.
 Η Σοφία ήταν πολύ πιστή και η μόνη της παρηγοριά από πολύ μικρή ηλικία ήταν οι προσευχές.
 Η Σοφία ήταν η προστάτιδα των ορθοδόξων χριστιανών και προσπαθούσε να τους προστατεύει από την μανία των ουνιτών.Είχε μεγάλη επιρροή στους ντόπιους ορθοδόξους χριστιανούς και τους στήριζε τόσο πνευματικά όσο και υλικά.

 

Αν και ο σύζυγός της ήταν καθολικός,εκείνη κατάφερε να τον πείσει να υπογράψει ένα διάταγμα δια του οποίου οι ορθόδοξοι δεν θα ήταν υποχρεωμένοι να γίνουν ουνίτες.Επίσης φρόντιζε τις εκκλησίες,τα μοναστήρια και τον κλήρο,έκανε πολλές δωρεές και έχτιζε νέες εκκλησίες.

 

Χάρη στον ζήλο της και την ευλάβειά της το Σλούτσκ είχε γίνει το πιο σημαντικό πνευματικό κέντρο της Λευκορωσίας,ένα φρούριο της Ορθοδοξίας.

 

 Η Αγία Σοφία εκοιμήθη στις 19 Μαρτίου 1612 αμέσως μετά την γέννηση του πρώτου της παιδιού.Ήταν μόλις 27 ετών.
Το σώμα της βρέθηκε άφθαρτο και τοποθετήθηκε στον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδος στο Μίνσκ όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα τελώντας αναρίθμητα θαύματα.Η αγιοκατάταξή της έγινε το 1983

www.proskynitis.blogspot.com

You might also like:

Όσιος Μακάριος της Σαχάρνα με άφθαρτο λείψανο(+23 Απριλίου 1969)

Όσιος Μακάριος της Σαχάρνα με άφθαρτο λείψανο(+23 Απριλίου 1969)

Ο Όσιος Μακάριος γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1888 στην περιοχή Μπουσούτσκα της Μολδαβίας.Στην βάπτιση πήρε το όνομα Μιχαήλ.Από μικρός ήταν υπάκουος,αγαπούσε την ησυχία και τις ιερές ακολουθίες και του άρεσε στα παιχνίδια του να κάνει τον ιερέα θυμιάζοντας με κάποιο από τα παιχνίδια του.Εαν τον μάλωνε ο πατέρας του ο Δημήτριος-άνθρωπος με φόβο Θεού-ο μικρός Μιχάλης του απαντούσε:«Να δεις που όταν θα μεγαλώσω θα μου φιλάς το χέρι»! Στα δωδεκά του χρόνια ζήτησε από τους γονείς του να τον πάνε στο αγαπημένο του μοναστήρι,στην Σαχάρνα.Αυτοί βλέποντας τις προσευχές του και την καθαρότητα των προθέσεών του,τον πήγαν.Παρότι είχε την συγκατάθεση των γονιών του ο ηγούμενος Ιωσήφ και επίσκοπος Ιακώβ δεν τον δεχόνταν επειδή ήταν πολύ νεαρός.Αυτό έγινε το 1900.Ο νεαρός Μιχαήλ για μία περίοδο συνέχισε να επιμένει μέχρι που μια μέρα είπε στον ηγούμενο:« Πᾶν ὃ δίδωσί μοι ὁ πατήρ, πρὸς ἐμὲ ἥξει, καὶ τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω».Έτσι και εγώ έρχομαι προς τον Φιλάνθρωπο Χριστό για να σωθώ δια σου.Ακούγοντας ο ηγούμενος αυτά τα λόγια και βλέποντας την ακλόνητη επιθυμία του τον δέχθηκε στην αδελφότητα λέγοντάς του:«Η επιμονή σου να είναι ένα με την θέλησή σου».Μετά από λίγο καιρό έγινε μοναχός και ο πατέρας του.

   Ο Μιχαήλ ήταν πολύ υπάκουος και πρόθυμος στα διακονήματά του.Για την πολύ του ταπείνωση τον είχε αγαπήσει όλη η αδελφότητα.Μετά από λίγα χρόνια εκάρη μοναχός και πήρε το όνομα Μακάριος προς τιμήν του Αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου.Έπειτα έγινε ιερομόναχος και υπηρέτησε τον Θεό στο Άγιο Θυσιαστήριο,όπως είχε προφητέψει όταν έπαιζε με τα παιχνίδια του.
 Άνθρωποι πολλοί άρχισαν να έρχονται σ'αυτόν για να ακούσουν έναν λόγο παρηγοριάς,ενώ τα μέλη της αδελφότητας κυριολεκτικά ρουφούσαν κάθε λόγο που έβγαινε από το στόμα του. Έτσι μετά από λίγο καιρό τον όρισαν ως πνευματικό της μονής.Από την ημέρα εκείνη η πόρτα του κελιού του ήταν πάντα ανοιχτή.Έλεγε στους πιστούς:«Μπορείτε να έρχεστε σε εμένα οποτεδήποτε έχετε κάτι να εξομολογηθείτε».Ήταν η περίοδος που άρχισε να διάβαζει προσευχές για τους αρρώστους που υπέφεραν από κακά πνεύματα και τότε άρχισαν οι ιάσεις και τα θαύματα.Ο π.Μακάριος δεν το αναγνώριζε ότι το θαύμα γινόνταν χάρη στις προσευχές του.Συνήθιζε να λέει:«Ήρθε η ασθένεια επειδή δεν προσεύχεστε όπως πρέπει.Τώρα που η προσευχή σας έγινε θερμή,γίνατε καλά» Η βαθιά πίστη του στο Θεό,η ταπεινοφροσύνη του,ο φωτισμένος από την σοφία των Γραφών νους του,η πνευματική βοήθεια που προσέφερε σε ανθρώπους κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης,αλλά και το προορατικό του χάρισμα,έκαναν τους πιστούς να καταλαβαίνουν πως πρόκειται για εναν άγιο.

 

Διώξεις

Την δεκαετία του '50 είχαν αρχίσει οι διώξεις του κομμουνισμού.Την περίοδο εκείνη ο π.Μακάριος βρισκόνταν στην Μονή Κουσελεούκα.Μια μοναχή διηγείται:«Ήταν χειμώνας.Ο γέροντας τελούσε την Θεία Λειτουργία όταν στον ναό όρμησαν τριάντα στρατιώτες.Τον διέταξαν να βγεί έξω.Οι μοναχές έκλαιγαν.εκείνος όμως ήρεμα τους ακολούθησε.Οι μοναχές παρακαλούσαν τους στρατιώτες να τον αφήσουν,εκείνοι όμως δεν άκουγαν τίποτα.Μπροστά στον ναό περίμεναν τα έλκηθρα.Έβαλαν τον π.Μακάριο πάνω σ'ένα απ'αυτά.Οι μοναχές έτρεχαν πίσω τους κλαίγοντας και φωνάζοντας.Μάταια όμως.Τα έλκηθρα χάθηκαν μετά την στροφή.Μεγάλη είναι η δύναμη του Θεού όμως.Οι στρατιώτες ήταν μεθυσμένοι.Κάποια στιγμή έχασαν τον έλεγχο του έλκηθρου και αυτό αναποδογύρισε.Έπεσαν όλοι κάτω.Ζαλισμένοι όπως ήταν ξέχασαν να φορτώσουν τον π.Μακάριο και έφυγαν.Έκεινος ξυπόλητος-επειδή είχε χάσει τα παπούτσια του- γύρισε στο μοναστήρι.Πόσο μεγάλη ήταν η χαρά μας».

ΜΟΝΗ ΣΑΧΑΡΝΑ

 Έπειτα γύρισε στην Σαχάρνα για να πιεί ο πικρό ποτήρι του διωγμού μέχρι τέλους.Το 1964 οι κομμουνιστές έκλεισαν το μοναστήρι της Σαχάρνας.Ο π.Μακάριος έζησε για δύο χρόνια σε μία καλύβα στην άκρη του χωριού.Οι κάτοικοι τον αγαπούσαν πολύ.Σε αυτήν την καλύβα τα βράδια έκανε γάμους και βαπτίσεις.Καθημερινά ανέβαινε τον Γολγοθά μαζί με τον Χριστό. Παρότι ήταν ηλικιωμένος οι σοβιετικοί τον υποχρέωναν να πηγαίνει στο νταμάρι να βγάζει πέτρες μαζί με τους άλλους, να φτιάχνουν δρόμους κ.α.Τον έβλεπαν οι άλλοι πως ταλαιπωρείται και έκαναν και την δική του δουλειά.
 Οι δύσκολες συνθήκες ζωής και οι διώξεις των αρχών τον έριξαν στο κρεβάτι.Εξαιτίας της αδυναμίας και της ασθένειας αναγκάστηκε να πάει να μείνει στο πατρικό του,στο σπίτι της αδελφής του Άννας.
  Εκοιμήθη στις 23 Απριλίου 1969 περιστοιχισμένος από πνευματικά του τέκνα.Πριν παραδώσει την ψυχή του αναφώνησε:«Δόξα Σοι,Κύριε...»Τον έθαψαν στο κοιμητήριο του χωριού κοντά στον τάφο της μητέρας του.

Εύρεση λειψάνου και αγιοκατάταξη

 Το 1991 η μονή Σαχάρνα επαναλειτούργησε,ξεκινώντας την ποιμαντική της δραστηριότητα και προσπαθώντας να ανασηκωθεί μέσα από τα ερείπια.Η νέα αδελφότητα πληροφορήθηκε από τους πιστούς για την αγία ζωή του π.Μακαρίου.Με την ευλογία του Μητροπολίτου Κισινέφ και πάσης Μολδαβίας Βλαδίμηρου,ανοίχτηκε ο τάφος του και τα λείψανά του βρέθηκαν άφθαρτα.Στις 21 Δεκεμβρίου 1995 έγινε η αγιοκατάταξή του.Σύμφωνα με απόφαση της συνόδου η μνήμη του τιμάται στις 13/26 Μαίου.Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για τα θαύματά του.

Πηγή/Απόδοση στα ελληνικά π.Γεώργιος Κονισπολιάτης proskynitis.blogspot.gr

Ο Άγιος Αλέξιος του Μπορτσουμάνι +1848 (με άφθαρτο λείψανο)

Ο Άγιος Αλέξιος του Μπορτσουμάνι +1848 (με άφθαρτο λείψανο)

Ολόκληρή του τη ζωή την αφιέρωσε στο Θεό και στη βοήθεια του πλησίον.Αδιαλείπτως προσευχόνταν,δεν είχε κακία,έκανε πολλές καλές πράξεις.Προσευχόνταν μέρα-νύχτα μη επιτρέποντας στον εαυτό του σωματική ξεκούραση μέχρι τη στιγμή του θανάτου του.Για τις πολλές του αρετές ο Θεός του έδωσε το χάρισμα της θαυματουργίας και της προορασίας.
 Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ τον σεβόνταν σαν έναν μεγάλο ασκητή,ευάρεστο στο Θεό.Ο Άγ.Σεραφείμ δεν είχε συναντήσει ποτέ τον Άγιο Αλέξιο αλλά είχε πει γι'αυτόν«Αυτός ο άνθρωπος με τις προσευχές του είναι σαν ένα αναμμένο κερί μπροστά στο θρόνο του Θεού.Να ένας ασκητής ο οποίος αν και δεν έχει δώσει μοναχικές υποσχέσεις βρίσκεται πιο πάνω από πολλούς μοναχούς.Είναι σαν ένα αστέρι που λάμπει στον ουρανό της χριστιανοσύνης»
Όταν ερχόνταν στον Άγιο Σεραφείμ πιστοί από τα μέρη του αυτός τους έστελνε πίσω λέγοντας τους ότι έχουν έναν φλογερό μεσίτη προς τον Θεό τον ιερέα του χωριού Μπορτσουμάνι.

  Ο πατήρ Αλέξιος Gneusev γεννήθηκε στις 13 Μαίου 1762.Ο πατέρας του ήταν ιερέας.Απεφοίτησε την εκκλησιαστική σχολή του Νίζνι Νόβγκοροντ το 1762.Ο μητροπολίτης του Νίζνι Νόβγκοροντ Δαμασκηνός τον χειροτόνησε διάκονο για τον Ναό της Κομήσεως της Θεοτόκου του χωριού Μπορτσουμάνι και τριάντα χρόνια αργότερα ο μητροπολίτης Παύλος τον χειροτόνησε σε ιερέα για τον ίδιο ναό.

Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μπορτσουμάνι

Ο π.Αλέξιος ήταν παντρεμένος με την Μαρία Μπορίσνοβα ενώ είχε έναν γιό,τον Λεβ και δύο κόρες την Ναντέζντα και την Τατιάνα.Στα πρώτα χρόνια της διακονίας του είχε πρόβλημα αλκοολισμού.Αλλά ένα γεγονός άλλαξε την ζωή του δραματικά.Μία νύχτα ήρθε κάποιος να τον φωνάξει για να επισκεφτεί το σπίτι ενός ετοιμοθάνατου στο γειτονικό χωριό.Ο π.Αλέξιος θύμωσε και του είπε να περιμένει μέχρι το πρωί.Τον έδιωξε και πήγε για ύπνο.Όμως δεν μπορούσε να κοιμηθεί σκεφτόμενος συνεχώς τον ετοιμοθάνατο. .Τελικά αποφάσισε να πάει.Όταν όμως έφτασε είχε ήδη πεθάνει.Δίπλα του είδε να στέκεται ένας άγγελος κρατώντας ένα Άγιο Ποτήριο.Αυτό το όραμα τον σημάδεψε βαθιά.Από εκείνη την ημέρα έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία του Θεού και του συνανθρώπου.Λειτουργούσε κάθε μέρα και λειτουργούσε μέρα νύχτα.

 Με τις προσευχές του θεράπευε τους ασθενείς και παρηγορούσε τους
 εμπερίστατους αδελφούς με τις νουθεσίες του.Μιλούσε με τόσην πραότητα και αγάπη που έλκυε αμέσως όσους συνομιλούσαν μαζί του.
 Ο Άγιος Αλέξιος είχε πολλά θεία οράματα.'Ενα απ'αυτά το διηγήθηκε στην ηγουμένη της Μονής Αρζαμάς την οποία σεβόνταν πολύ και της εκμυστερευόνταν πράγματα που δεν έλεγε σε άλλους.
Διηγείται:«Μια φορά ενώ ήταν πολύ άρρωστος και υπέμενε μεγάλους πόνους αξιώθηκε ν'ακούσει 
μια ουρανία μελωδία που δεν περιγράφεται με λόγια.Η ίδια η Παναγία μαζί με την Αγία Βαρβάρα ντυμένες στα άσπρα,έκαναν καλά τον δούλο του Θεού χωρίς τη βοήθεια των γιατρών»
 Το 1812,όταν οι Ρώσοι πολεμούσαν με τους Γάλλους ο π.Αλέξιος προσευχήθηκε για την νίκη των Ρώσων και άγγελος Κυρίου τον πληροφόρησε ότι οι εχθροί των Ρώσων θα νικηθούν.
   Κάποτε πέθανε ένα παιδί 13 ετών στην ενορία του.Οι γονείς και όλο το χωριό τον λάτρευαν.Η κηδεία έγινε μετά από μία εβδομάδα.Είχαν εμφανιστεί τα πρώτα σημάδια αποσύνθεσης.Ο π.Αλέξιος ίσα που μπορούσε να διαβάσει την ακολουθία εξαιτίας των δακρύων και του πόνου..Στάθηκε με τα χέρια υψωμένα μπροστά στην Αγία Τράπεζα και άρχισε με δυνατή φωνή να προσεύχεται.Απόλυτη ησυχία είχε απλωθεί σε ολόκληρη την εκκλησία.Στο τέλος της πρσευχής φώναξε:«Κύριε,επειδή Εσύ είσαι Παντοδύναμος και μπορείς να κάνεις τα πάντα ανάστησε αυτό το παιδί.Τολμώ ταπεινά χωρίς υπερηφάνεια να στο ζητήσω»
 Αμέσως ακούστηκε μία διαπεραστική φωνή.Γυρίζοντας ο Αλέξιοείδε το παιδί ανασηκωμένο να κοιτάζει γύρω του.Μετά από αυτό το θαύμα ο Άγ.Αλέξιος έζησε τρία χρόνια,ενώ το παιδί για έξι χρόνια.

Ο τάφος του Αγ.Αλεξίου του Μπορτσουμάνι

Τον Ιανουάριο του 1848 άρχισαν να γίνονται φανερά τα πρώτα σημάδια της ασθένειάς του.Δε μπορούσε να λειτουργησει και πήγαινε στην εκκλησία με τη βοήθεια των συγγενών του.Ακόμη και σε αυτήν την κατάσταση θεωρούσε αμαρτία να διώξει κάποιον από την εκκλησία χωρίς να τον συμβουλεύσει ή να του διαβάσει κάποια προσευχή.

ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ ΤΟΥ ΜΠΟΡΤΣΟΥΜΑΝΙ

Εκοιμήθη στις 21 Απριλίου 1848.Το λείψανό του παραμένει άφθαρτο.

Άγιος ιερομάρτυς Αλέξανδρος αρχιεπίσκοπος Χάρκωβ(+11 Μαίου 1940)

Άγιος ιερομάρτυς Αλέξανδρος αρχιεπίσκοπος Χάρκωβ(+11 Μαίου 1940)

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Αλέξανδρος, κατά κόσμον Θεοφάνεβιτς Πετρόφσκιυ, γεννήθηκε στην πόλη Λουκ της περιοχής της Βολυνίας το 1851 μ.Χ. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο τμήμα Νομικής, μετά τον θάνατο της μητέρας του παραδόθηκε σε μία ζωή έκλυτη. Μία ημέρα του παρουσιάσθηκε στον ύπνο η νεκρή του μητέρα, που ο νέος την αγαπούσε πάρα πολύ και του ζήτησε να αλλάξει ζωή και να μπει σε μοναστήρι. Ο Αλέξανδρος υπάκουσε στην αίτησή της, άφησε τον κόσμο και έγινε μοναχός.
Μετά την επανάσταση του 1917 μ.Χ. ο αρχιμανδρίτης Αλέξανδρος μαζί με άλλους ιερωμένους των οποίων οι εκκλησίες είχαν κλείσει, βρήκε καταφύγιο στη γυναικεία μονή του Κοζέλσκινσκιυ, στην επαρχία της Πολτάβα. Εξαιτίας των διωγμών πενήντα μοναχές εγκατέλειψαν το μοναστήρι και εγκαταστάθηκαν στις όχθες του ποταμού Πσελ, όπου ίδρυσαν μία σκήτη. Ο Αλέξανδρος ήταν ο εξομολόγος τους. Με το κλείσιμο όλων των μοναστηριών και τις εκκλησίες εκείνης της περιοχής, η σκήτη παρέμεινε το μοναδικό κέντρο εκκλησιαστικής ζωής, προσελκύοντας ένα μεγάλο αριθμό πιστών με την ευκαιρία των διαφόρων τελετών. Το 1932 μ.Χ. η σκήτη λεηλατήθηκε από τις σοβιετικές αρχές. Μετά από αυτή την καταστροφή ο αρχιμανδρίτης Αλέξανδρος χειροτονήθηκε Επίσκοπος του Ουμάνσκ και συνενώθηκε με την εκκλησιαστική ιεραρχία της οποίας ηγείτο ο Μητροπολίτης Σέργιος Σταρογκορόντσκιυ. Το 1933 μ.Χ. μεταφέρθηκε στη θέση της Βινίτσα και το 1937 μ.Χ. στην αρχιεπισκοπή του Χάρκωβ.

Ο Άγιος Αλέξανδρος γρήγορα κέρδισε την στοργή και την εκτίμηση των πιστών του ποιμνίου του. Η κοινωνικότητα, η ζωντάνια και το μειλίχιο ύφος του συνοδεύονταν από την ικανότητα να επιλύει με απλότητα και σοφία τις διαμάχες και να παρακινεί τους ενορίτες στην πίστη και στη χριστιανική ζωή κατά τη διάρκεια των διώξεων.

Κατά το 1930 μ.Χ. οι εκκλησίες του Χαρκώβ, που είχαν εναπομείνει, ήταν σε μεγάλο βαθμό στα χέρια των ιερέων που καθοδηγούνταν από την «Αναδιοργάνωση» (Obnovlency) ή την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας. Μονάχα η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Λυσάγια Γκόρα, ένα μακρινό προάστιο της πόλεως, ανήκε στην κοινότητα της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας. Εδώ, χάρη στον ποιμαντικό ζήλο του Αγίου Αλεξάνδρου, εξελισσόταν μια ζωντανή εκκλησιαστική δραστηριότητα. Κάθε εβδομάδα οι ιερές Ακολουθίες του Αρχιεπισκόπου Αλεξάνδρου συγκέντρωναν χιλιάδες ανθρώπων και κάθε Κυριακή η Θεία Κοινωνία διαρκούσε αρκετές ώρες. Επίσης, πάντοτε την Κυριακή, ο Αρχιεπίσκοπος βάπτιζε δεκάδες ανθρώπων (μερικές φορές μέχρι και εκατόν είκοσι).

Η εκκλησιαστική αφύπνιση των κατοίκων του Χάρκωβ και ο ενθουσιασμός του Αρχιεπισκόπου προκάλεσαν την αποδοκιμασία των αρχών. Στις 28 Ιουλίου 1938 μ.Χ. ο Άγιος συνελήφθη και στις 17 Ιουνίου 1939 μ.Χ. καταδικάσθηκε από το στρατοδικείο σε δεκαετή φυλάκιση με την κατηγορία της «αντιεπαναστατικής προπαγάνδας». Στις 5 Ιανουαρίου 1940 μ.Χ. αυτή η καταδίκη αποσύρθηκε και η περίπτωση του Αλεξάνδρου τέθηκε σε συμπληρωματική έρευνα. Αλλά ο Αρχιεπίσκοπος δεν άντεξε την διάρκεια της προφυλακίσεώς του και πέθανε τον Μάιο του 1940 μ.Χ. στο αναρρωτήριο της φυλακής. Μέσα από μεγάλες δυσκολίες και κινδύνους, οι πιστοί κατόρθωσαν να βγάλουν από την φυλακή το λείψανο του Αγίου και να το ενταφιάσουν μυστικά στο κοιμητήριο Ζαλγιούτνσκιυ του Χάρκωβ. Έκτοτε ο τάφος του Αγίου Αλεξάνδρου έγινε τόπος ιερού προσκυνήματος και για πολλά χρόνια οι πιστοί του Χάρκωβ συνέχισαν να εναποθέτουν στον τάφο του λουλούδια.

Το 1993 μ.Χ., η Σύνοδος της Ορθοδόξου Ουκρανικής Εκκλησίας (Πατριαρχείο Μόσχας) επεκύρωσε την τοπική τιμή του Αγίου Αλεξάνδρου εντός των ορίων της Ουκρανίας.

πηγή

Eπίσης ο π. Θεόδωρος Ζήσης αναφέρει τα εξής:

Eπίσης ο π. Θεόδωρος Ζήσης αναφέρει τα εξής:

    Eπίσης ο π. Θεόδωρος Ζήσης αναφέρει τα εξής:

Σήμερα «οἱ τοῦ Λατινισμοῦ ἐφιέμενοι», οἱ ἁπανταχοῦ τῆς γῆς λατινόφρονες ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων, στοὺς ὁποίους προσετέθησαν μετὰ τὴν ἀρχιεπισκοπίαν τοῦ μακαριστοῦ Σεραφεὶμ «ἀγαλλομένῳ ποδί» οἱ διοικοῦντες τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, κηρύττουν καὶ αὐτοὶ «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» ὅτι δὲν εἶναι μεγάλες οἱ διαφορὲς ποὺ μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τοὺς Λατίνους, ὅτι τὸ βλάσφημο, αἱρετικὸ καὶ συνοδικὰ καταδικασμένο filioque δὲν εἶναι ἐμπόδιο γιὰ τὴν ἕνωση, εἶναι ἀνύπαρκτο ζήτημα, ὅτι τὸ βάπτισμα καὶ τὰ μυστήριά τους εἶναι ἔγκυρα, ὅτι ξεπεράσθηκε πλέον ἡ ἐκκλησιολογία ὄχι μόνο της αἱρέσεως, ἀλλὰ καὶ τοῦ σχίσματος· οἱ Λατίνοι δὲν εἶναι οὔτε αἱρετικοί, οὔτε σχισματικοί, εἶναι «ἀδελφὴ ἐκκλησία», ὅπως ἀδελφὲς ἐκκλησίες εἶναι οἱ κατὰ τόπους αὐτοκέφαλες, ὀρθόδοξες ἐκκλησίες.

Επίσης τρανταχτό παράδειγμα το κείμενο του Μπαλαμάντ του Λιβάνου που εξεδόθη στην διάσκεψη του Μπαλαμάντ, τον Ιούλιο του 1993, όπου επιχειρείται η πλήρης κοινωνία των ορθοδόξων και της λατινικής εκκλησίας δι’ αμοιβαίας αναγνωρίσεως της Ιερωσύνης και των λοιπών Μυστηρίων, χωρίς να αρθούν οι δογματικές και εκκλησιολογικές διαφορές. Είναι η πρώτη φορά που οι ορθόδοξοι παραδέχονται επισήμως την θεωρίαν των κλάδων.

Την προδοτική συμφωνία εις το Μπαλαμάντ την υπέγραψαν εκπρόσωποι εννέα Ορθοδόξων Εκκλησιών

Επίσης υπάρχει Συνοδική αναγνώριση των Μονοφυσιτών εις το Σαμπεζύ της Ελβετίας!!

Ενωτικές αποφάσεις των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας και Αντιοχείας με τους Μονοφυσίτες!

Λησμονείτε ότι εις το Freising της Γερμανίας υπογράφτηκε ένωση με τους Προτεστάντες, (EKD), απο τον Γερμανίας Αυγουστίνο σχετικά με το βάπτισμα και την αποστολική διαδοχή, αναγνωρίζοντάς τους και βάπτισμα και αποστολική διαδοχή!!!

Δυστυχώς βιώνουμε τα ''σημεία των καιρών'' τα οποία είναι τα προοίμια της προφητευμένης ''αποστασίας''!

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΩΣ ΑΝΩ ΑΡΘΡΟ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ??

ΑΓΑΠΗΤΟΙ  ΜΟΥ ΜΗΝ ΑΜΕΛΕΙΤΕ ΑΛΛΟ , ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΑΣ! ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΕΛΑΤΕ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΡΧΕΤΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ ΣΑΣ ΒΡΗ ΕΤΚΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 

Αναρτήθηκε από telemaxos doumanis

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός - 24 Αυγούστου

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός - 24 Αυγούστου

10:39 π.μ. | Αναρτήθηκε από Βασιλική Δελαγραμμάτικα |

Εὔκοσμος ὤφθης κόσμος, ὦ Κοσμᾶ μάκαρ,

Κόσμον λόγοις σοῖς αἵμασι τ᾽ αγλαΐσας.

Ο Άγιος Κοσμάς υπήρξε φωτοφόρος απόστολος του Ευαγγελίου, στα μαύρα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Η Εκκλησία του Χριστού, για να τιμήσει τον αγώνα και την προσφορά του, τον ονόμασε Ισαπόστολο.

Ο Άγιος Κοσμάς γεννήθηκε στο χωριό Ταξιάρχης της επαρχίας Αποκούρου που βρίσκεται κοντά στο χωριό Μεγάλο Δένδρο Ναυπακτίας, το 1714 μ.Χ., από γονείς ευσεβείς, που τον ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Είκοσι χρονών μετέβη στο Άγιο Όρος, για να σπουδάσει στο εκεί νεοσύστατο σχολείο του Βατοπεδίου. Ο Ο Άγιος Κοσμάς, ονομαζόταν αρχικά Κωνσταντίνος και μετά την αποφοίτηση του, πήγε στη Μονή Φιλόθεου, όπου έγινε μοναχός και κατόπιν Ιερομόναχος και έλαβε το όνομα Κοσμάς.

Ο Άγιος γνωρίζοντας ότι το Έθνος κινδύνευε, δεν ησύχαζε και φλεγόταν νύχτα-μέρα από τον πόθο να βγει και να διδάξει στους σκλαβωμένους Έλληνες τα Άγια Γράμματα. Όμως, θεωρούσε τον εαυτό του ταπεινό και αδύνατο να επωμισθεί τέτοιο φορτίο. Με θεία αποκάλυψη, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνάντησε τον αδελφό του Χρύσανθο, που ήταν δάσκαλος. Αυτός του έκανε μερικά μαθήματα ρητορικής, που θα βοηθούσαν τον Κοσμά στο κήρυγμα. Έπειτα, αφού πήρε την άδεια του Πατριάρχη Σεραφείμ, όργωσε στην κυριολεξία την Ελλάδα, διδάσκοντας στους «ραγιάδες» το λόγο του Θεού.

Έτσι, ο Άγιος Κοσμάς, αρχικά κήρυξε στην Κωνσταντινούπολη και στην συνέχεια μετέβη στην Αιτωλοακαρνανία. Με νέα άδεια περιήλθε τα Δωδεκάνησα και το Άγιο Όρος. Ακολούθως περιόδευσε στην Θεσσαλονίκη, Βέροια, σε ολόκληρη την Μακεδονία, έφθασε στην Χειμάρα, επέστρεψε στην Νότιο Ήπειρο και από εκεί κατέληξε στη Λευκάδα και την Κεφαλληνία. Πήγε ακόμη στη Ζάκυνθο, Κέρκυρα και ξανά στην Βόρειο Ήπειρο.

Απ' οπού περνούσε, έκτιζε σχολεία, εκκλησίες, και πλήθος λαού συνέρεε και «ρουφούσε» το «νέκταρ» της αγίας διδασκαλίας του.

Τελικά, ο φθόνος των Εβραίων, σε συνεργασία με τους Τούρκους, είχε σαν αποτέλεσμα τον απαγχονισμό του Αγίου στο Κολικόντασι, στα χώματα της Βορείου Ηπείρου το 1779 μ.Χ.

Τα λόγια του ήταν προφητικά, γεμάτα θεία χάρη και απλότητα. Κάποτε είπε στους κατοίκους κάποιου χωριού: «Ήρθα στο χωριό σας και σας κήρυξα. Δίκαιο είναι λοιπόν να με πληρώσετε για τον κόπο μου. Με χρήματα μήπως; Τι να τα κάνω; Η πληρωμή η δική μου είναι να βάλετε τα λόγια του Θεού στην καρδιά σας, για να κερδίσετε την αιώνια ζωή».

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τὴν εὔηχον σάλπιγγα Εὐαγγελίου Χριστοῦ, Προφήτην τὸν πύρινον καὶ μιμητὴν ᾿Ηλιοῦ, Κοσμᾶν τὸν ᾿Ισαπόστολον, πάντων τῶν ὀρθοδόξων ὁδηγὸν καὶ προστάτην, δήμων τῆς Αἰτωλίας καὶ τυράννου τὸ σέβας, ὕμνοις καὶ ἐγκωμίοις ἀθρόως τιμήσωμεν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ’. Μέγαν εὔρατο ὲν τοῖς κινδύνοις.
Θεῖον κόσμημα ᾿Ορθοδοξίας καὶ ἀγλάϊσμα τῆς ᾿Εκκλησίας ἀνεδείχθης, Κοσμᾶ ἰσαπόστολε· διὰ πυρὸς διελθών τε καὶ ὕδατος, ἀναψυχὴν σὺ ἐκτήσω δι’ αἵματος. Εὐκοσμώτατε, διδάχων τοῦ Γένους κόσμημα, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε κοσμῆσαι ἀρεταῖς καὶ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ’. Μέγαν εὔρατο ὲν τοῖς κινδύνοις.
Κόσμον ηὔγασας Πνεύματι θείῳ, κόσμον ἤνεγκας τῇ ᾿Εκκλησίᾳ, κόσμημα θεῖον, πιστῶν τὸ προπύργιον, ταῖς διδαχαῖς σὺ τὸ Γένος ἐφώτισας καί τῆς δουλείας τὰ σκότη διέλυσας, Κοσμᾶ ῞Αγιε· τῶν ᾿Αποστόλων ὁμότροπε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε κοσμῆσαι τὰς ψυχὰς τῶν ἀνυμνούντων σε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α’. Τὸν ταφον σου Σωτὴρ.
Τὸν μέγαν ἀθλητήν, ὀρθοδόξων τὸ κλέος, Χριστοῦ τὸν μιμητὴν καὶ διδάσκαλον θεῖον, Κοσμᾶν τὸν ἰσαπόστολον, Αἰτωλίας ἀγλάϊσμα, τὸν παιδεύσαντα τὸ δοῦλον Γένος ἐνθέως καὶ συντρέξαντα εἰς τὴν ἀνάστασιν τούτου ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως, διδασκαλία, κατεκόσμησας, τὴν Ἐκκλησία, ζηλωτὴς τῶν Ἀποστόλων γενόμενος καὶ κατασπείρας τὰ θεία διδάγματα, μαρτυρικῶς τὸν ἀγῶνα ἐτέλεσας. Κοσμᾶ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμιν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς φωστὴρ νεόφωτος τὴν Ἐκκλησίαν, καταυγάζεις ἅπασαν, Εὐαγγελίου διδαχαῖς, Κοσμᾶ Χριστοῦ Ἰσαπόστολε· διὸ ἀξίως γεραίρει τὴν μνήμην σου.

Μεγαλυνάριον

Κόσμον φέρων θεῖον τῶν ἀρετῶν καὶ τοῦ μαρτυρίου τὸ διάδημα τὸ σεπτόν, κόσμησον εὐχαῖς σου ἀεὶ τὴν ᾿Εκκλησίαν καὶ σὺν παντὶ τῷ κόσμῳ, Κοσμᾶ μέγιστε.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον

Χαίροις Ἀποστόλων ὁ μιμητής, Κοσμᾶ Θεοφόρε, εὐσεβείας ὑφηγητά, τοῦ Εὐαγγελίου ὁ θεηγόρος κῆρυξ, καὶ τῶν πιστῶν ἁπάντων, θεῖον ἀγλάϊσμα.

Πηγή:saint

Πηγή: Ορθόδοξα Ωφελήματα: Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός - 24 Αυγούστου http://orthodoxa-ofelimata.blogspot.com/2013/08/24.html#ixzz2csOgyU00

ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στους Έλληνες για το ΣΗΜΕΡΑ

ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στους Έλληνες για το ΣΗΜΕΡΑ

10:56 π.μ. | Αναρτήθηκε από Βασιλική Δελαγραμμάτικα |

Λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στους Έλληνες
για το ΣΗΜΕΡΑ

*"Θα προσπαθούν να το λύσουν με την πέναν μα δέν θα μπορούν. 99 φορές με τον πόλεμο και μια με την πένα "
Σημείωση: Προφανώς αναφέρεται στο Κυπριακό και στο Αιγαίο.




*"Αν βρεθούν τρεις δυνάμεις σύμφωνες τίποτε δεν θα πάθετε. Αν το ζήτημα λυθεί με τον πόλεμο θα πάθετε πολλές καταστροφές - σε τρεις χώρες μια θα μείνει..."


*"Οι Τούρκοι θα μάθουν το μυστικό (ή θα καταλάβουν στο Αλβανικό Χειρόγραφο) τρεις μέρες γρηγορότερα από τους Χριστιανούς".

*"Ξένος Στρατός θα έρθει. Χριστό θα πιστεύει, γλώσσα δεν θα ξέρει".

*"Με άλλους θα κοιμηθείτε και με άλλους θα ξημερωθείτε".

*"Εσείς θα πάτε να κατοικήσετε αλλού και άλλοι θα έρθουν να να κατοικήσουν σε σάς".

*"Νά 'χετε το Σταυρό στο μέτωπο για να γνωρίζουν ότι είστε χριστιανοί".

*"Δεν θα φθάσει ο στρατός στην Πόλη - στη μέση του δρόμου θα ρθει το μαντάτο ότι έφτασε το ποθούμενο".

*"Θα έρθει καιρός που μια γυναίκα θα διώχνει 10 Τούρκους με τη ρόκα".

*"Στην Αυλώνα θα γίνει χαλασμός. Θα έλθουν στρατεύματα να ελευθερώσουν τον τόπο".

*"Από τρία μπουγάζια στενά, Κρά, Κράψη και Μουζίνα θα περνούν πολλά στρατεύματα για την Πόλη. Καλόν είναι τα γυναικόπαιδα να βγουν στα βουνά. Θα σας ρωτούν αν είναι μακρυά η Πόλη, εσείς να μή λέτε την αλήθεια, διότι θα σας κακοποιήσουν. Ο στρατός αυτός δεν θα φτάσει εις την Πόλη, στη μέση του δρόμου θα μάθει ότι ο πόλεμος ετέλειωσε".

*"Να κρυφτείτε ή κοντά στην πόρτα ή κοντά στην πλάκα, άν είναι βιαστικό και γρήγορο".

*"Πολλά θα συμβούν. Οι πολιτείες θα καταντήσουν σαν παράγγες".

*"Μετά τον πόλεμο οι άνθρωποι θα τρέχουν μισή ώρα δρόμο για να βρίσκουν άνθρωπον και να τον κάμουν αδελφό".

*"Στην Πόλη θα χυθεί αίμα που τροχρονίτικο δαμάλι θα πλέζει".

*"Καλότυχος όποιος ζήσει μετά το γενικό πόλεμο. θα τρώγει με ασημένιο κουτάλι....".

*"Μετά το γενικό πόλεμο θα ζήσει ο λύκος μετ' αρνί".

*"Θάναι τον όγδοο (8ον) αιώνα που θα γίνουν αυτά".

*"Θα μαζωχτεί το χιλιάρμενο στο Σκάλωμα (Άγιοι Σαράντα) και θαρθούν κοκκινογέλεκοι να πολεμήσουν για σας".

*" 'Η τρεις μέρες, ή τρεις μήνες, ή τρία χρόνια θα βαστάξει".

*"Θα ζητήσουν να σας πάρουν και στρατιώτας. Δεν θα προφτάσουν όμως".

*"Οι αντίχριστοι θα φύγουν, αλλά θαρθούν πάλι. Έπειτα θα τους κυνηγήσετε έως την Κόκκινη Μηλιά".
Σημείωση: Αντίχριστους εννοεί τους Τούρκους και Κόκκινη Μηλιά εννοεί την Μέκκα.


*"Οι Τούρκοι θα φύγουν αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φθάσουν ως τα Εξαμήλια. Στο τέλος θα τους διώξουν στην Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους, το 1/3 θα σκοτωθεί, το 1/3 θα βαπτιστεί και το άλλο θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά".

Σημείωση: Στην τελευταία του προφητεία (η οποία θεωρείται πολύ σημαντική για το Ελληνικό Έθνος) αναφέρεται στην περιοχή Εξαμήλια. Αυτή μπορεί να είναι (σύμφωνα με Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια) μια από τις ακόλουθες περιοχές: χωριό της Επαρχίας Κορινθίας (Νομός Αργολιδοκορινθίας) - κοντά στον ισθμό της Κορίνθου, ή τοποθεσία 3 μίλια νοτίως των Αγίων Σαράντα (Βόρειος Ήπειρος) χωριό της κοινότητας Ασσήρου της επαρχίας Λαγκαδά του νομού Θεσαλλονίκης, ή κώμη περι το μέσον του ισθμού της Θρακικής χερσονήσου.

Σημειώνεται επίσης ότι αυτή την τελευταία προφητεία του Αγίου Κοσμά, την βεβαιώνει και μια άλλη προφητεία, αυτή του Αγίου Μεθοδίου (Επισκόπου Πατάρων - 3ος αιώνας μ.χ.) η οποία λέει:

"Τους Ισμαηλίτας μερίσεται εις τρία μέρη και την μέν πρώτην εν ρομφαία, τήν δευτέραν βαπτίσει, τήν τρίτην καταδουλώσεται εν τη ανατολή".Σημειώνεται ότι με τον όρο Ισμαηλίτες αναφέρεται στους Τούρκους.

πηγή:http://agiosharalabos.blogspot.gr

Πηγή: Ορθόδοξα Ωφελήματα: ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στους Έλληνες για το ΣΗΜΕΡΑ http://orthodoxa-ofelimata.blogspot.com/2012/06/blog-post_3423.html#ixzz2csLTG7eP

Διδαχές Αγίου Κοσμά του Αιτωλού - Ε'

Διδαχές Αγίου Κοσμά του Αιτωλού - Ε'

11:13 π.μ. | Αναρτήθηκε από Βασιλική Δελαγραμμάτικα |

Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην και πάντα τα εν αυτοίς κ.λ.π., λέγει ο προφήτης Μωυσής πεφωτισμένος εκ Πνεύματος Αγίου εις την Αγίαν Γραφήν.

Τον παλαιόν καιρόν, χριστιανοί μου, εγίνοντο καλοί οι άνθρωποι. Μεταξύ εις τους πολλούς έχομεν και ένα ονομαζόμενον Μωυσήν. Ο Μωυσής, αδελφοί μου, από μικρόν παιδίον έλαβε δύο πράγματα εις την καρδίαν του · αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς του. Αυτάς τα δύο αγάπας να έχετε, χαράν, δόξαν, αγαλλίασιν, πλούτον, θησαυρόν να χαιρώμεθα με αυτάς τας δύο αγάπας πάντοτε. Σαράντα χρόνους εσπούδασεν ο προφήτης Μωυσής να μάθη τα γράμματα, διά να καταλάβη πού περιπατεί. Να σπουδάζετε και σεις, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον ημπορείτε. Και άμα δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είναι εις την ελληνικήν. Και αν δεν σπουδάσης τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβεις εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μας. Καλύτερον, αδελφέ μου, να έχης ελληνικόν σχολείον εις την χώραν σου, παρά να έχης βρύσες και ποτάμια · και ωσάν μάθης το παιδί σου γράμματα, τότε λέγεται άνθρωπος. Το σχολείον ανοίγει τας εκκλησίας · το σχολείον ανοίγει τα μοναστήρια.

Σαράντα χρόνους παρεκάλει ο Μωυσής τον Θεόν διά να ξεσκλαβώση τους αδελφούς του τούς Εβραίους από την Αίγυπτον. Πρέπει και συ, αδελφέ μου, να παρακαλής τον Θεόν όσον ημπορείς διά το καλόν του αδελφού σου · όχι, αδελφέ μου, να τον κλέπτης και να τον φονεύης και να αγαπάς το κακόν του. Σαράντα ημέρας και σαράντα νύκτας ενήστευσεν ο προφήτης Μωυσής, ωσάν οπού εκαθαρίσθη ψυχικώς και σωματικώς από πάσαν αμαρτίαν. Ακούσατε, αδελφοί μου, τι καλά που έκαμεν ο προφήτης Μωυσής, να ιδήτε και ο πανάγαθος Θεός τί μεγάλο καλόν οπού του εχάρισε. Τον εχειροτόνησε βασιλέα και εβασίλευσε σαράντα χρόνους · τον έκαμε και προφήτην εις όλον τον κόσμον, να ηξεύρη όλα τα μέλλοντα και τα παρελθόντα · τον έκαμεν ωσάν τον εαυτόν του ο Θεός. Έζησεν ο προφήτης Μωυσής εκατόν είκοσι οκτώ χρόνους και επέρασε και εδώ καλά και επήγε και εις τον παράδεισον να χαίρεται πάντοτε. Έτσι πρέπει, αδελφοί μου, να παιδευώμεθα και ημείς, να πιστεύωμεν όσον είναι δυνατόν, να καθαριζώμεθα από πάσαν αμαρτίαν ψυχικήν και σωματικήν, και να γινώμεθα ωσάν Άγγελοι. Και αν δεν παιδευώμεθα, αδελφοί μου, παρά τρώγωμεν και πίνωμεν, και χαιρώμεθα, και χορεύωμεν, δεν πρέπει να λεγώμεθα άνθρωποι, αλλά ζώα άλογα.

Ο πανάγαθος Θεός, αδελφοί μου, εφώτισε τον προφήτην Μωυσήν και μας έγραψε πολλά και διάφορα νοήματα. Εκείνα οπού είπομεν εψές, είναι από τον προφήτην Μωυσήν. Είπομεν εψές, αδελφοί μου, πως ο πανάγαθος Θεός είναι ένας, ακατάληπτος, ανερμήνευτος, παντοδύναμος · πως είναι η Αγία Τριάς, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα · πως έκαμε δέκα τάγματα Αγγέλους πρώτον · πως ένα τάγμα έγιναν δαίμονες διά την υπερηφάνειάν των, και τότε έκαμεν ο Θεός ημάς τους ανθρώπους διά να μας βάλη εις τον παράδεισον, εις το πρώτον τάγμα των Αγγέλων.

Και έπλασεν ο Θεός ένα άνδρα και μίαν γυναίκα. Καθώς ζυμώνομεν ημείς το αλεύρι με το νερόν και κάμνομεν ένα ψωμί, έτσι και Θεός επήρε χώμα και το εζύμωσε και έκαμεν ένα άνδρα, και ενεφύσησε και του έδωσε ψυχήν αγγελικήν, αθάνατον. Γυναίκα εις τον κόσμον δεν ήτο, και έβγαλεν ο Θεός από τον άνδρα μίαν πλευράν και την εχρεωστούσε. Γυναίκες εις τον κόσμον ήσαν χίλιες χιλιάδες, αλλά καμμία δεν ευρέθη να πληρώση την πλευράν του Αδάμ, παρά η Δέσποινα Θεοτόκος, οπού ηξιώθη και εγέννησε τον Ιησούν Χριστόν και Θεόν, διά την καθαρότητά της. Παρθένος ήτο και παρθένος έμεινε, και έγινε Βασίλισσα εις τον ουρανόν και εις τους Αγγέλους και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως.

Έκαμε δε ο πανάγαθος Θεός ένα παράδεισον κατά το μέρος της Ανατολής όλον χαρά και ευφροσύνην. Έβαλε δε ο Θεός τον άνδρα και την γυναίκαν μέσα εις τον παράδεισον, και τους εχάρισε και όλα τα αγαθά του παραδείσου, και τους παρήγγειλεν ο πανάγαθος Κύριος, διά να γνωρίζουν Θεόν, διά να γνωρίζουν Ποιητήν, μίαν παραγγελίαν, λέγων εις αυτούς, ότι από μίαν συκήν να μη φάγητε σύκα, και αν δεν φυλάξετε την εντολήν μου και φάγετε σύκα, εγώ θα σας θανατώσω. Ο άνδρας και η γυναίκα κατεφρόνησαν την προσταγήν του Θεού και έφαγον. Να απέχετε λοιπόν, αδελφοί μου · να μη κάμνετε ωσάν τον Αδάμ και την Εύαν, να καταφρονήτε τον λόγον του Θεού, διότι, αδελφοί μου, ο πανάγαθος Θεός είναι εύσπλαχνος, αλλά είναι και δίκαιος. Έχει και ράβδον σιδηράν εις τα χείρας του. Εξόχως σεις αι γυναίκες να προσέχετε να μη πάθετε ωσάν την Εύαν, να κάμετε τον λόγον του διαβόλου και να αφήνετε τα προστάγματα του Θεού. Να απέχετε αι γυναίκες, να μη παρακινήτε τους άνδρας εις το κακόν ωσάν την Εύαν.

Ο άνδρας και η γυναίκα κατεφρόνησαν την προσταγήν του Θεού και έφαγον · τους αξώρισεν ο Θεός από τον παράδεισον και ήλθον εις τον κατηραμένον τούτον τόπον. Λέγουσι δε πως έκαμαν τριαντατρία παδιά αρσενικά, και είκοσι επτά θυγατέρας, και έζησαν εννεακοσίους τριάκοντα χρόνους και υπήγον εις την κόλασιν και εκαίοντο και εφλογίζοντο πέντε και ήμισυ χιλιάδες χρόνια.

Έως εδώ το εφέραμεν εψές. Όλοι οι άνθρωποι από ένα άνδρα και μίαν γυναίκα εγεννήθημεν, και όλοι είμεθα αδελφοί. Ο διάβολος, αδελφοί μου, ο μισόκαλος εχθρός μας, βλέποντας τον κόσμον πως πληθαίνει, εφθόνησε και εβουλήθη εις την καρδίαν του να εξολοθρεύση τον κόσμον και έβαλε μίσος εις την καρδίαν των ανθρώπων να μισούν αλλήλους και να μη υπανδρεύωνται και γεννώσι τέκνα και αυξάνη ο κόσμος. Και έριψε τους ανθρώπους εις αρσενοκοιτίας, κτηνοβασίας και άλλα αισχρά, οπού δεν τα έκαμνον ούτε τα άλογα ζώα. Βλέπων ο πανάγαθος Θεός πως ο μισόκαλος διάβολος έβαλε σκοπόν εις την καρδίαν του να τελειώση τον κόσμον, παρήγγειλεν ότι όποιος δεν κάμνει παιδιά να είναι κατηραμένος. Και από τότε υπανδρεύοντο και έπαιρνον γυναίκας. Άκουσε και συ, αδελφέ μου, οπού δεν κάμνεις παιδιά · λοιπόν έχεις κατάρα; Λοπόν κακά κάμνεις να λυπάσαι. Ο πανάγαθος Θεός διά να κόψη εκείνο το κακόν το έκαμε. Συ, αδελφέ μου, οπού λυπάσαι πως δεν κάμνεις παιδιά, γογγύζεις πως έχεις κατάρα; Δεν έχεις κατάρα.

Χιλιάδες, μυριάδες άνδρες και γυναίκες εις τον κόσμον, οπού εφύλαξαν παρθενίαν και δεν έκαμον παιδιά. Και αν έχης συ την κατάραν, την έχουν και εκείνοι· την έχω και εγώ οπού είμαι καλόγηρος. Και τι σε βλάπτει να γεννήσης όλους τούτους τους ανθρώπους τέκνα πνευματικά; Πάρε, αδελφέ μου, δύο παιδιά πτωχά εις το σπίτι σου να τα κάμης τέκνα σου πνευματικά, να έχης μισθόν από τον Θεόν και τιμήν από τους ανθρώπους· να γεννήσης την ταπείνωσιν, νηστείαν, προσευχήν, ελεημοσύνην, αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς σου, και τότε σώζεσαι. Εσύ πάλιν, αδελφέ μου,οπού κάμνεις τα παιδιά, να κλαίης και να λυπάσαι, διότι όσας αμαρτίας κάμνουν τα παιδιά σου αναφέρονται και εις την ψυχήν σου. Μένεις ανύπανδρος; Ένα χρέος χρωστάς. Υπανδρεύθης; Έχεις χρέος να σώσης και την γυναίκα σου, δύο παιδιά, τρία, πέντε ή δέκα έκαμες. Όσα παιδιά και αν κάμης, τόσα χρέη χρεωστείς. Δεν ακούεις οπού λέγουν τα παιδιά σου: Ανάθεμα τον πατέρα τον πατέρα οπού τα έσπερνε; Εγώ αγροικώ πολλούς οπού το λέγουν. Διά τούτο, αδελφέ μου, εσύ οπού κάμνεις τα παιδιά, να τα παιδεύης και να τα μανθάνης γράμματα και εξόχως ελληνικά, διότι η Εκκλησία μας είναι εις την ελληνικήν γλώσσαν. Δεν σας λέγω περισσότερα, διότι είσθε φρόνιμοι και γνωστικοί.

Τον παλαιόν καιρόν ήτο ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Ιωακείμ, είχε δε και μίαν γυναίκα ονομαζομένην Άνναν. Καλός και ο άνδρας καλή και η γυναίκα, και από γένος βασιλικόν και οι δύο, αλλά η γυναίκα ήτο καλύτερα. Πολλές γυναίκες ευρίσκονται εις τον κόσμον οπού είναι καλύτερες από τους άνδρας. Τι σε ωφελεί να καυχάσαι πως είσαι άνδρας, και είσαι χειρότερος από την γυναίκα και πηγαίνεις εις την κόλασιν και καίεσαι πάντοτε, και η γυναίκα σου να πηγαίνη εις τον παράδεισον να χαίρεται πάντοτε; Ήσαν δε, αδελφοί μου, ο Ιωακείμ και η Άννα άνθρωποι ευλαβείς, σώφρονες, ενάρετοι, ταπεινοί. Είχαν τον οίκον των ξενοδοχείον, αλλά παιδιά δεν έκαμνον. Γνωρίζοντες πώς ο πανάγαθος Θεός δίδει όλα τα αγαθά, τον παρεκάλουν να τους δώση ένα τέκνον, αρσενικόν ή θηλυκόν, και να το αφιερώσουν εις τον Ναόν. Βλέπων ο Πανάγαθος την καλήν των γνώμην και των δύο, ευθύς εγγαστρώθη η γυναίκα του Ιωακείμ και εγέννησε την Δέσποιναν Θεοτόκον, την Βασίλισσα. Ακούετε, αδελφοί μου, πώς ο Ιωακείμ και η Άννα είχον την ελπίδα των εις τον Θεόν και τους έδωκε την χάριν οπού του εζήτησαν. Οι μάρτυρες ηγόρασαν τον παράδεισον με το αίμα των, αι ασκηταί με την ασκητικήν των ζωήν, και ημείς, αδελφοί, οπού κάμνομεν τα παιδιά, με τι θα αγοράσωμεν τον παράδεισον; Με την φιλοξενίαν · να φιλεύωμεν τους πτωχούς, τους τυφλούς και τους χωλούς αδελφούς μας, ωσάν τον Ιωακείμ, και όχι τους πλουσίους, διότι έχουν εκείνοι εδώ, και μας εξαγοράζουν εις ταύτην την ζωήν την ματαίαν · μα οι πτωχοί δεν έχουν να μας εξαγοράσουν εδώ, και μας το δίδει ο πανάγαθος Θεός εις τον παράδεισον εκατονταπλασίως. Σεις, αδελφοί μου, οπού δεν κάμνετε παιδιά, να έχετε την ελπίδα σας εις τον Θεόν, ωσάν ο Ιωακείμ και η Άννα, όχι να κάμνετε γοητείας και μαγικά και άλλα διαβολικά, να βλέπετε την τύχην σας, την μοίραν σας με μαγείας. Εγώ νομίζω πως βγαίνουν μερικά τέκνα του διαβόλου και περιπατούν εις τον κόσμον και λέγουν: Δώσε μου ένα γρόσι, και εγώ να σου δώσω φυλακτόν να κάμης παιδίον αρσενικόν. Εν τούτοις να μη τους πιστεύετε, διότι πράττουν έργα διαβολικά και βλάπτουν τους ανθρώπους.

Όταν επήγεν η Δέσποινα Θεοτόκος τριών χρονών, εθυμήθηκε το χρέος του ο Ιωακείμ και η Άννα, οπού την είχον αφιερωμένην εις τον Ναόν, και επήραν την Κυρίαν Θεοτόκον και την υπήγαν εις την εκκλησίαν, οπού ήτο ο προφήτης Ζαχαρίας ο αρχιερεύς, ο πατέρας του τιμίου Προδρόμου, και ευθύς εγνώρισεν ο αρχιερεύς πως εκείνη μέλλει να γεννήση τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον Ιησούν Χριστόν, εκ Πνεύματος Αγίου, χωρίς άνδρα · παρθένος να γεννήση, και πάλιν μετά την γέννησιν παρθένος ν’ απομείνη. Και την επήρε και την εφίλησεν ο Ζαχαρίας, και την έβαλε μέσα εις το άγιον Βήμα, διότι εγνώρισε πως μέλλει να γίνη η Δέσποινα θρόνος του Κυρίου μας. Και έκαμε δώδεκα χρόνους η Θεοτόκος μέσα εις το άγιον Βήμα και κανείς εκέι δεν επήγαινε παρά ο αρχιερεύς μίαν φοράν τον χρόνον και την έβλεπε. Και ετρέφετο με ουράνιον άρτον και εγένετο πλέον καλυτέρα από τους Αγγέλους.

Λοπόν, αδελφοί μου, το άγιον Βήμα φανερώνει τον θρόνον του Θεού, το καθολικόν φανερώνει τον παράδεισον και ο νάρθηκας φανερώνει την θύραν του παραδείσου. Να χαίρεσθε και αν ευφραίνεσθε και η αγιωσύνη σας, άγιοι ιερείς, οπού σας εχάρισεν ο Θεός το άγιον Βήμα, οπού είναι ο θρόνος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Να απέχετε, αδελφοί μου, οι κοσμικοί να μη εμβαίνετε μέσα εις το άγιον Βήμα. Δεν πρέπει να εμβαίνη κανείς άλλος από τον παπά οπού λειτουργεί και ο διάκονος. Να χαίρεσθε, αδελφοί μου, και σεις οι κοσμικοί, οπού σας εχάρισεν ο Θεός το καθολικόν, οπού φανερώνει τον παράδεισον. Να χαίρεσθε και σεις αι γυναίκες, αδελφαί μου, οπού σας εχάρισεν ο Θεός τον νάρθηκα, οπού φανερώνει την θύραν του παραδείσου.

Και εμβαίνετε, αδελφοί μου, άνδρες και γυναίκες, μέσα εις την εκκλησίαν με φόβον και τρόμον και να μη κάμνετε κουβέντες · και να μη εμβαίνετε μέσα εις την εκκλησίαν, διά να βλέπετε οι άνδρες τας γυναίκας και αι γυναίκες τους άνδρας, αλλά να κάμνετε τον σταυρόν σας με φόβον και τρόμον, να ακούετε την θείαν Λειτουργίαν, να φωτίζεσθε και να καθαρίζεσθε από τας αμαρτίας σας.

Να προσέχετε, αδελφοί μου, οι κοσμικοί και μη κατηγορήτε τους παπάδες σας, να μη τους υβρίζετε και να μη τους παραμελήτε, διότι βάνετε φωτιά και καίεσθε · διότι οι παπάδες είναι ανώτεροι και από τους Αγγέλους και από τους βασιλείς. Εγώ, αδελφοί μου, η γνώμη μου έτσι με λέγει να κάμω. Εάν απαντώ ένα παπά και ένα βασιλέα, με φαίνεται εύλογον τον παπά να βάλω να καθήση υψηλότερα από τον βασιλέα · και εάν απαντήσω ένα παπά και έναν άγγελον, πρώτα θα χαιρετήσω τον παπά και έπειτα τον άγγελον. Διότι, αδελφοί μου, είναι ανώτερος και από την αγίαν Τράπεζαν, ανώτερος και από το άγιον Ποτήριον · διότι το άγιον Ποτήριον είναι άψυχον, μα ο ιερεύς μεταλαμβάνει τα Άχραντα Μυστήρια καθ’ εκάστην ημέραν, το τίμιον σώμα και αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού. Εγώ, αδελφοί μου, δεν έχω καμμίαν κατηγορίαν να κάμω των παπάδων, διότι είναι παπάδες και έχουν τον Χριστόν οπού τους παιδεύει και ότι σφάλμα κάμουν οι παπάδες, έχει ο Χριστός μας ράβδον σιδηράν δι’ αυτούς.

Έχω να ομιλήσω τώρα δι’ εκείνους, οπού έχουν να γίνουν παπάδες. Εσύ, αδελφέ μου, οπού έχεις να γίνης παπάς, δεκαοκτώ χρονών πρέπει να γίνης αναγνώστης, είκοσι υποδιάκονος, εικοσιπέντε ιεροδιάκονος και τριάντα ιερεύς. Και να μανθάνης ελληνικά γράμματα, να ηξεύρης να εξηγής το άγιον Ευαγγέλιον · να το κλείης και έπειτα να το εξηγής εις τους χριστιανούς, και τότε να γίνεσαι, αδελφέ μου, παπάς · ει δε και γίνεσαι παπάς δι’ ανάπαυσιν ή γίνεσαι διά δόξαν ή γίνεσαι παρανόμως, σου κόβει ο Θεός την ζωήν παράκαιρα και πηγαίνει η ψυχή σου εις την κόλασιν να καίεται πάντοτε. Και να σε παρακαλέσουν, αδελφέ μου, οι κοσμικοί να γίνης παπάς, χωρίς άσπρα, τότε είσαι μακάριος και τρισμακάριος, τότε είσαι ανώτερος από τους Αγγέλους.

Εις τους δώδεκα χρόνους εφώτισεν ο Θεός τον πατέρα και την μητέρα της Θεοτόκου και την αρραβώνιασαν διά πολλάς οικονομίας. Έστειλε κατόπιν ο πανάγαθος Θεός τον άγγελον και λέγει της Θεοτόκου: Μαρία, εσύ πρέπει να χαίρεσαι περισσότερον από όλον τον κόσμον · εσύ μέλλει να γεννήσης τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον Ιησούν Χριστόν εκ Πνεύματος Αγίου, χωρίς άνδρα, παρθένος να μείνης, διά να σώση τον Αδάμ και την Εύαν και όλον το ανθρώπινον γένος. Αποκρίνεται η Κυρία Θεοτόκος και λέγει: Κύριέ μου, απορώ και σε δοξάζω, σε προσκυνώ, σε λατρεύω, οπού κατεδέχθης να γεννηθής από εμένα την δούλην Σου. Έτοιμη είμαι λοιπόν και ας γίνη το θέλημά Σου. Και ευθύς έμεινον έγκυος η Θεοτόκος και εγέννησε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν μας, τον Υιόν και Λόγον του Θεού, χωρίς άνδρα, παρθένος, και πάλιν παρθένος έμεινεν.

Εγεννήθη ο Κύριός μας από γυναίκα, διά να ευλογήση την γυναίκα · διότι η γυναίκα έλαβε κατάρα πρώτη και μας εδίωξεν από τον παράδεισον, η γυναίκα πάλιν έπρεπε να λάβη την ευλογίαν να μας βάλη πάλιν εις τον παράδεισον. Εγεννήθη ο Κύριός μας από παρθένον, διά να προτιμήση την παρθενίαν. Εσύ, αδελφέ μου, οπού θέλεις να φυλάξης παρθενίαν, να μισήσης τον κόσμον · τότε είσαι καλός να γίνης τρισμακάριος και τότε φυλάγεις παρθενίαν, τότε γίνεσαι άγγελος. Εγεννήθη ο Κύριος από αρραβωνιασμένην, διά να ευλογήση τον γάμον.

Να χαιρώμεθα, αδελφοί μου, και να ευφραινώμεθα οπού μας έδωκεν ο Κύριός μας ευλογημένον γάμον. Και παρήγγειλεν ο Κύριος να παίρνη ο άνδρας μίαν γυναίκα · ομοίως και η γυναίκα ένα άνδρα. Και αφού αρραβωνιασθούν, να εξομολογηθούν το ανδρόγυνον με πίστιν καθαράν, με φόβον και τρόμον και με ευλάβειαν, και να μεταλαμβάνουν τα Άχραντα Μυστήρια με φόβον και τρόμον και ευλάβειαν. Και αφού μεταλάβουν, να στεφανώνωνται μέσα εις την εκκλησίαν και ύστερα από τρεις ημέρας να σμίγουνε. Και αν θέλετε, αδελφοί μου, να κάμνετε χαράς, να παίρνετε ψαλτάδες να ψάλλουν όλην την ημέραν, να δοξάζουν τον Κύριόν μας. Τότε, αδελφοί μου, λέγεται ευλογημένος ο γάμος · τότε, αδελφοί μου, χιλιάδες, μυριάδες αμποδέματα και μαγικά να σας κάμνουν, δεν σας κολλά τίποτε · τότε, αδελφοί μου, εκείνο το ανδρόγυνον κάμνει παιδιά ευλογημένα, το ευλογεί ο Θεός και το αφήνει εδώ εις την ταύτην την ματαίαν ζωήν και περνά καλά και ειρηνικά και πηγαίνει και εις τον παράδεισον. Ει δε και παίρνετε οι άνδρες δύο ή τρεις γυναίκας, ομοίως και αι γυναίκες από δύο ή τρεις άνδρας, δεν είναι ευλογημένος ο γάμος, αλλά λέγεται εκείνος ο γάμος πορνεία και μοιχεία. Έναν άνδρα έκαμεν ο πανάγαθος Θεός και μίαν γυναίκα να παίρνωνται να κάμνωσι παιδιά. Επανδρεύθης, αδελφέ μου, έκαμες παιδιά; Δεν έκαμες, απέθανεν η γυναίκα σου; Μη παίρνης άλλην γυναίκα · αμή γίνου καλόγηρος να δουλεύης διά την ψυχήν σου, να υπάγης εις τον παράδεισον, παρά να παίρνης πολλάς γυναίκας και να κερδίσης όλον τον κόσμον, και να πηγαίνης εις την κόλασιν. Ωσάν πηγαίνης εις την κόλασιν, τι όφελος κάμνεις; Άλλο όφελος δεν κάμνεις, αδελφέ μου, παρά που καίεσαι πάντοτε εις την κόλασιν.

Και δεν παρατηρείς εις το μηνολόγιον τας εννέα Οκτωβρίου να ιδής τον βίον του αγίου Ανδρονίκου και της αγίας Αθανασίας, να ιδής τι αγώνα έκαμον; Καλότυχοι!

Ήσαν ανδρόγυνον και είχον δύο παιδία. Και ο πανάγαθος Θεός εθέλησε να τους δοκιμάση και επήρε και τα δύο παιδία μίαν ημέραν. Τι έκαμεν, αδελφοί μου, εκείνο το ευλογημένον ανδρόγυνον; Ευθύς εμοίρασαν τα πράγματά των και έγιναν και οι δύο καλόγηροι εις μοναστήρια και επέρασαν και εδώ καλά και ειρηνικά και υπήγον και εις τον παράδεισον να χαίρωνται πάντοτε με τα καλότυχα παιδιά των.

Αλλά αν κάμνετε τους γάμους σας με τραγούδια και βαρήτε τύμπανα και βιολιά και κάμνετε εκείνα οπού αγαπά ο διάβολος, το καταράται εκείνο το ανδρόγυνον ο πανάγαθος Θεός και δεν προκόπτει. Ή ο άνδρας αποθνήσκει ή η γυναίκα παράκαιρα, και παιδιά κάμνουν, και εκείνα όλα κορίτσια, στραβά, κουτσά, λωλά, αναποδιασμένα. Δεν σας λέγω περισσότερα.

Μας έκαμεν ο πανάγαθος Θεός, αδελφοί μου, ανθρώπους και δεν μας έκαμε ζώα · μας έκαμε τιμιωτέρους από όλον τον κόσμον · μας έδωκεν ο πανάγαθος Θεός, αδελφοί μου, τα μάτια, να βλέπωμεν τον ουρανόν, τον ήλιον, την σελήνην και τα άστρα και να λέγωμεν: Ώ Θεέ μου, εάν ο ήλιος, οπού είναι πλάσμα σου, είναι τόσον λαμπρός, αμή το άγιόν Σου όνομα, οπού είσαι ποιητής του ουρανού και της γης, ποιητής και πλάστης, πόσον είσαι λαμπρότερος; Ώ Θεέ μου, αξίωσόν με να σε απολαύσω. Μας έδωσεν, αδελφοί μου, τον νουν εις την κεφαλήν μας, και είναι ο νους μας ωσάν μέσα εις ένα πιάτο, να βάνωμεν όλα τα νοήματα του Ευαγγελίου και όχι να βάνωμεν μύθους και φλυαρίσματα της τέχνης του διαβόλου. Μας έδωκε τα αυτιά, να ακούωμεν την θείαν Λειτουργίαν οπού ιερουργεί ο ιερεύς μέσα εις την εκκλησίαν. Μας έδωκε το στόμα, να δοξάζωμεν τον Κύριόν μας, να λέγωμεν το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, διά της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν μας και συγχώρησόν μας τους αμαρτωλούς και αναξίους δούλους σου», και να εξομολογούμεθα με πίστιν καθαράν, και να μεταλαμβάνωμεν τα Άχραντα Μυστήρια με πίστιν καθαράν και φόβον και τρόμον. Έτσι μας θέλει, αδελφοί μου, ο Θεός και όχι να βλασφημούμεν, όχι να προδίδωμεν ο ένας τον άλλον, όχι να κάμνωμεν όρκους και να λέγωμεν ψεύματα, όχι να κλέπτη ο ένας τον άλλον, να παίρνη το πράγμα του άλλου, όχι να ομνύωμεν το όνομα του Θεού διά το παραμικρόν.

Θέλεις, αδελφέ μου, να ειπής, μα τον Θεόν; Δεν λέγεις, μά την αλήθειαν; Εκεί οπού θα κάμης όρκον του αδερφού σου, πες του επ’ αληθείας, και αν δεν σου πιστεύση, τράβα το δρόμο σου. Να απέχωμεν, αδελφέ μου, να μη ορκιζώμεθα εις το όνομα του Θεού, ή να κάμνωμεν όρκους και να ονομάζωμεν τους Αγίους μας · ή οπού ομνύουν κάποιοι άγνωστοι το όνομα της Αγίας Τριάδος. Αλλοίμονον εις εκείνους · φωτιά πύρινη τους καίει και τους φλογίζει.

Ηξεύρεις, αδελφέ μου, πώς σε θέλει ο Θεός; Καθώς δεν θέλεις εσύ να έχη η γυναίκα σου καμμίαν συναναστροφήν με άλλον, έτσι σε θέλει και ο Θεός να μη έχης καμμίαν μερίδα με τον διάβολον. Ευχαριστείσαι η γυναίκα σου να πορνεύη με άλλον; Όχι. Να την φιλήση άλλος την γυναίκα σου; Μήτε και αυτό δεν θέλεις. Έτσι θέλει και σένα ο Θεός, αδελφέ μου, να μη έχης καμμίαν συναναστροφήν με τον διάβολον.

Και με τι στόμα, ανόητε και πονηρέ άνθρωπε, αποτολμάς και υβρίζεις το όνομα του Θεού και το παραδίδεις; Ομοίως και τους Αγίους; Δεν φοβάσαι τρισάθλιε, μήπως ανοίξη η γη και σε καταπίη; Ο διάβολος δεν αποτολμά να υβρίζη το όνομα του Θεού, διότι φοβείται μήπως πέση αστραπή και τον κατακαύση · και συ, άγνωστε άνθρωπε, ανοίγεις αυτό το κατηραμένον σου στόμα και παραδίδεις το όνομα του Θεού. Αλλοίμονον εις εκείνους οπού υβρίζουν το όνομα του Θεού, διότι θα τους καίη ο πύρινος ποταμός πάντοτε.

Μας έδωκε τα χέρια να κάμνωμεν τον σταυρόν μας με πίστιν καθαράν, με φόβον, τρόμον και ευλάβειαν, και όχι να πιάνωμεν το τουφέκι και να σκοτώνωμεν τον αδελφόν μας και να τον κλέπτωμεν και να τον κατατρέχωμεν και να τον θανατώνωμεν και να τον ονειδίζωμεν. Μας έδωκε τα πόδια να περιπατώμεν εις τον δρόμον τον καλόν, και όχι να περιπατώμεν και να κάμνωμεν κακόν εις τους αδελφούς μας.

Εβαπτίσθη ο Κύριος Ιησούς Χριστός και Θεός ημών εις τον Ιορδάνην ποταμόν από τον τίμιον Ιωάννην τον Πρόδρομον, διά να δείξη και εις ημάς το άγιον Βάπτισμα. Και να βαπτίζετε η αγιωσύνη σας, άγιοι ιερείς, τα παιδία της ενορίας σας με την γνώμην και σκοπόν της αγίας ημών ανατολικής και αποστολικής Εκκλησίας. Να τα βουτάτε μέσα εις την κολυμβήθραν · να έχετε μέσα πολύ νερό και να κάμνετε τρεις αναδύσεις και τρεις καταδύσεις λέγοντας τα ονόματα της Αγίας Τριάδος.

Πηγή:orthodoxfathers

Πηγή: Ορθόδοξα Ωφελήματα: Διδαχές Αγίου Κοσμά του Αιτωλού - Ε' http://orthodoxa-ofelimata.blogspot.com/2013/08/blog-post_170.html#ixzz2csKuGHzw

ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ (ΠΕΡΙ ΕΝΩΣΕΩΣ)

ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ (ΠΕΡΙ ΕΝΩΣΕΩΣ)

ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ (ΠΕΡΙ ΕΝΩΣΕΩΣ)  

Στο όνομα της Αγίας Τριάδος,

Ελληνικέ λαέ, πονεμένε, κυνηγημένε, ταλαιπωρημένε, απόγονε μαρτύρων και ηρώων, που οι εχθροί σου προσπαθούν να σε ρίξουν στα βάραθρα του Άδη, που κατοικεί ο άρχοντάς τους, για να σε καταστρέψουν τελείως και να σε αφανίσουν σαν πνευματική αλλά και σαν υλική υπόσταση, άκου τη φωνή της συνείδησής σου και όρθωσε ανάστημα υπέρ πίστης και πατρίδος.
Πολλά αυτά που μας χωρίζουν, μα ακόμα περισσότερα όσα μας ενώνουν. Οι εχθροί των Ελλήνων προσπαθούν να μας χωρίσουν είτε με κόμματα, είτε μέσα στην εκκλησία, είτε με διαφόρους άλλους τρόπους. Μας υποβίβασαν από την υψηλής αξίας πνευματικότητα που κατέχει το ελληνικό γένος και προσπαθούν να μας υποβιβάσουν στο καθεστώς της υποδούλωσης, εξαρτωμένους και μόνο από το χρήμα. Προσπαθούν να μας βγάλουν την πίστη στον Χριστό από τις ψυχές μας και την ιστορία μας, διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι με την τακτική τους αυτή θα χαθεί και το «αγαπάτε αλλήλους». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν βλέπουμε τον εγωισμό μας, τον φθόνο που μας καλλιεργούν και τον διαχωρισμό μας.


Για να νικήσουμε τους καταχθόνιους εχθρούς μας χρειάζεται να νικήσουμε πρώτα τον φθόνο μας και να τον μετατρέψουμε σε αγάπη και να ενωθούμε αδερφικά εν Χριστώ και εν Αγίω Πνεύματι. Κάποιοι όμως μας εμποδίζουν και παίζουν τον ρόλο του εχθρού μας ντυμένοι λύκοι με ένδυμα προβάτου. Αυτοί κατασπαράζουν και χωρίζουν τον ελληνικό λαό, αδιαφορώντας για τις 8000+ αυτοκτονίες που έχουν γίνει στην Ελλάδα και εμποδίζουν τους Έλληνες να στραφούν ο ένας προς τον άλλον με αγάπη και να στραφούν προς τον Χριστό. Αυτοί είναι οι σημερινοί ποιμένες, που οι μεν του νέου ημερολογίου καταπατούν την Ορθόδοξη ομολογία και ανήκουν στην παναίρεση του οικουμενισμού και στο παγκόσμιο συμβούλιο εκκλησιών, και οι του πατρίου χωρισμένοι χωρίς βασικό θέμα πίστεως αναιρούν την Αγάπη του Χριστού. Αυτοί πρέπει να μετανοήσουν και να διορθωθούν , γιατί είναι οι άμεσα υπεύθυνοι για αυτό που συμβαίνει στον ελληνικό λαό.

Εσύ θά θελες Έλληνα να συνεχίσεις να είσαι χωρισμένος από τον αδερφό σου και να στρέφεσαι εναντίον του; Πιστεύουμε πως όχι. Θες να δώσεις λύση στα σύγχρονα προβλήματα της πατρίδας και του οίκου σου; Θες να σταματήσεις τον αδερφό σου Έλληνα να αυτοκτονεί; Λύση υπάρχει. Πρέπει να ενωθούμε όλοι οι Έλληνες με αρχηγό τον Χριστό, με την εντολή του «Αγαπάτε Αλλήλους ως Εαυτόν» και έτσι θα αλληλοβοηθηθούμε σε όλα τα επίπεδα, είτε υλικά είτε πνευματικά, είτε στις καταστάσεις απελπισίας και απογνώσεως, που μας έχουν δημιουργήσει οι εχθροί μας.

Η ένωση όμως θα γίνει από μας τον λαό και όχι από τους αρχιερείς μας. Φωνή λαού, οργή Θεού. Πρέπει να απαιτήσουμε όλοι μαζί την ένωση των κομματιών της εκκλησίας με βάση των νόμων της Ορθοδοξίας και την αγάπη του Χριστού. Έλληνα, ξέχασες τα χρυσά χρόνια του Βυζαντίου; Γιατί δεν σε αφήνουν να τα δεις; Γιατί σου κόβουν αυτό το όνειρο που μπορεί να γίνει πραγματικότητα; Γνωρίζεις ότι τότε δεν υπήρχε φτωχός στο Βυζάντιο; Γνωρίζεις ότι το Βυζάντιο ήταν η πρώτη οικονομική δύναμη στην Ευρώπη; Μήπως ξέχασες τις Βασιλειάδες (τα φιλανθρωπικά ιδρύματα που ίδρυσε ο μέγας Βασίλειος); Γιατί έσβησες από την μνήμη σου και την ψυχή σου το μεγαλείο και την δόξα του βυζαντίου, και την αντικατέστησες με τα ψεύδη και τις πνευματικές σαβούρες που σου προσέφεραν ύπουλα οι εχθροί σου, παρουσιαζόμενοι σαν φίλοι, είτε από κομματικούς μηχανισμούς είτε και μέσα στην εκκλησία ακόμη;

Αναρωτιέσαι αν αυτό είναι δύσκολο να γίνει; Ελληνικέ λαέ, πάντα δυνατά παρά τω πιστεύοντι. Η πίστη μας και η αδερφοσύνη μας θα νικήσει τους εχθρούς μας. Κι όταν ενωθούμε πραγματικά με αγάπη και ταπείνωση, και φανερά στην καθημερινή προσευχή μας (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς), τότε θα δοθεί η λύση, που ποθεί όλος ο λαός.

Ευχόμαστε να μετανοήσουμε και να προχωρήσουμε με το χαρακτηριστικό γνώρισμα του πραγματικού Έλληνα, την Ανδρεία και να τσακίσουμε τα νέφη της παραπλάνησης και της εξαπάτησης που προσπαθούν να γονατίσουν τον Ελληνικό Λαό.


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/01/blog-post_767.html#ixzz2I8eHnxa2

σχόλιο της orthodoxiPisti :
Το πρόβλημα της ενώσεως είναι ότι ποιος νεοημερολογίτης κληρικός θα δεχθεί ότι από την εισαγωγή του νέου παπικού ημερολογίου το 1924 διακόπηκε η αποστολική διαδοχή στην εκκλησία της Ελλάδος ( ιδικά μετά και τον θάνατο των αρχιερέων οι οποίοι είχαν χειροτονηθεί πριν το σχίσμα και οι οποίοι θα μπορούσαν με ομολογία πίστεως και καταδικαστικό λίβελο κατά της παναιρέσεως του νεοημερολογιτισμού-οικουμενισμού να επανέλθουν στην εκκλησία του θεού ) σήμερα δεν υπάρχει ιεροσύνη σε κανένα κληρικό της εκκλησίας της Ελλάδος λόγο της διακοπής της αποστολικής διαδοχής .
Οι δε λεγόμενοι Γ.Ο.Χ που ναι μεν κρατούν το παλαιό ημερολόγιο αλλά δέχονται την παραπλανητική και εκτός ορθοδόξου πίστεως δήλωση του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου ο οποίος δήλωσε επισήμως το 1937 ότι η εκκλησία της Ελλάδος είναι μεν σχισματική αλλά έχει μυστήρια???? Αυτή η ουνιτικού τύπου δίγλωσση δήλωση έγινε αιτία του σχίσματος μεταξύ των παλαιοημερολογιτών διότι η εκκλησία δεν παίζει με τις λέξεις δεν υπάρχει στην ορθόδοξη παράδοση κάποιος ολίγον ορθόδοξος και κάποιος άλλος περισσότερο ορθόδοξος ! η είσαι ορθόδοξος και μέλλος του σώματος του Χριστού –της εκκλησίας – η είσαι σχισματικός η αιρετικός και δεν ανήκεις στην εκκλησία του θεού , που σημαίνει δεν έχεις ιεροσύνη ,μυστήρια ,σωτηρία!

Αναρτήθηκε από telemaxos doumanis

Το Νέον Εορτολόγιον Είναι Αίρεσις Του Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αναπληρωτού Καθηγητού Οικονομικών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Το Νέον Εορτολόγιον Είναι Αίρεσις Του Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αναπληρωτού Καθηγητού Οικονομικών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Το Νέον Εορτολόγιον Είναι Αίρεσις

   

Του Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αναπληρωτού Καθηγητού Οικονομικών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Επειδή πολλοί δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το Νέο Εορτολόγιο (ν.ε.) είναι αίρεσις, ίσως αξίζει τον κόπο να επαναλάβουμε κάποια γνωστά γεγονότα, τα οποία πείθουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που έχει Ορθόδοξο Χριστιανικό φρόνημα. Αυτό καθεαυτό το ζήτημα του ν.ε. δεν είναι δογματικό, με την έννοια ότι αν υπήρχε πανορθόδοξος συμφωνία και συνέπεια με προηγούμενες Συνόδους, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Όπως θα δούμε παρακάτω, όμως, δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει πανορθόδοξος συμφωνία, διότι, πρώτον, το ν.ε. προσκρούει στις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος και, δεύτερον, ο σκοπός για την εισαγωγή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν να υποταχθεί Αυτή στον Παπισμό. Πιο συγκεκριμένα, το ν.ε. προσλαμβάνει δογματικό χαρακτήρα από τα εξής γεγονότα:

1) Στη γνωστή Εγκύκλιο του Οικ. Πατριαρχείου του 1920 αναφέρεται ξεκάθαρα ότι η μεταρρύθμισις του ημερολογίου είναι το «πρώτο βήμα» για την ένωσιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τις άλλες «εκκλησίες», οι οποίες στην εν λόγω Εγκύκλιο αποκαλούνται «συγκληρονόμοι και μέλη του ιδίου σώματος». Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το ν.ε. αποτελεί ένα επίσημο τρόπο προωθήσεως του Οικουμενισμού και άρα της καταργήσεως της Ορθοδοξίας.

2) Το βιβλίο του Ανθίμου, Μητροπολίτου Βιζύης, με τίτλο «ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ», το οποίο εδημοσιεύθη το 1922, δύο έτη προ της αλλαγής, στην σελ. 141 λέγει τα εξής: «ότι διά του ζητήματος του Ημερολογίου, επιτυγχανομένης της ενοποιήσεως αυτού, θέλει αναμφισβητήτως επιτελεσθή το πρώτον σπουδαίον βήμα προς επίτευξιν της μελετωμένης και υπό των πραγμάτων επιτακτικώς επιβαλλομένης Κοινωνίας των Εκκλησιών...» Βλέπουμε και πάλι ότι ο σκοπός της εισαγωγής του ν.ε. ήταν η προώθησις του Οικουμενισμού.

3) Το βιβλίο του αγωνιστού Κοσμά Φλαμιάτου με τίτλο «Φωνή Ορθόδοξος και Σπουδαία εις Ανακάλυψιν της κατά των Ορθοδόξων Επιβουλής», Αθήναι 1849, σελ. 100, γράφει ότι με την αλλαγή του ημερολογίου επεδιώκετο ο εκφραγκισμός των Ορθοδόξων (βλέπε εδώ).

4) Όπως κατέθεσαν αρκετοί Ιεράρχες στη Σύνοδο της 24-12-1923, ο ευσεβής λαός ανθίστατο σθεναρώς στην εισαγωγή του ν.ε. και με δάκρυα παρακαλούσε τους επισκόπους να ΜΗΝ προβούν σ’ αυτήν (βλ. Αρχιμ. Θ. Στράγγα, Εκκλησίας της Ελλάδος Ιστορία εκ Πηγών Αψευδών: 1817-1967, Τόμ. Β´, σ. 1194-96). Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να θεωρείται βέβαιο ότι η εισαγωγή του ν.ε. θα δημιουργούσε σχίσμα στην Ορθοδοξία, και άρα βλάβη του δόγματος της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.

5) Στο δημοσιογραφικό όργανο του Οικ. Πατριαρχείου «Εκκλησιαστική Αλήθεια» της 24/11/1895, σελ. 312-314, διαβάζουμε τα εξής: «η απότομος λοιπόν αλλαγή του ημερολογίου, θα ισοδυνάμει εις τα όμματα του λαού προς απόπειραν τροποποιήσεως της πίστεως των Πατέρων του, προς αυτόχρημα εκφραγκισμόν»! Βλέπουμε και πάλι ότι θα έπρεπε να θεωρείται βέβαιο ότι η εισαγωγή του ν.ε. θα δημιουργούσε σχίσμα.

6) Ένας λόγος για τον οποίο ανθίστατο ο λαός στην εισαγωγή του ν.ε. είναι ότι αυτό είναι αναθεματισμένο από τις Συνόδους του 16ου αιώνος. Βλ. π.χ. την Εκκλησιαστική Ιστορία του Μελετίου, Μητροπολίτου Αθηνών, Γ’ Τόμος, Βιέννη 1784, σελ. 402 (http://invenio.lib.auth.gr/record/125916), όπου διαβάζουμε τα εξής: «Πατριαρχεύοντος τότε του Ιερεμίου σύνοδος Μητροπολιτών συνήχθη εν Κωνσταντινουπόλει τω αφπγ’. επιδημήσαντος και Σιλβέστρου του Αλεξανδρείας, ήτις κατακρίνασα το καινοτομηθέν υπό Γρηγορίου του Ρώμης Καλενδάριον, δεν το εδέχθη, κατά την αίτησιν των Λατίνων». Επομένως, δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι η εισαγωγή του ν.ε. θα δημιουργούσε σχίσμα.

7) Δεν υπήρχε πανορθόδοξη συμφωνία για την εισαγωγή του ν.ε. Παραδείγματος χάριν, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος ηρνείτο σθεναρώς την αλλαγή και έλεγε ότι το ν.ε. πάσχει και από δογματικής απόψεως. Ο δε Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δαμιανός διεβεβαίωνε ότι δεν θα υιοθετούσε το ν.ε., διότι ο συνεορτασμός με τους παπικούς θα δημιουργούσε σύγχυσιν στο Πατρ/χείο Ιεροσολύμων μεταξύ των πιστών για το ποιος είναι Ορθόδοξος και ποιος Παπικός. Επομένως, ήταν απολύτως βέβαιο ότι θα εδημιουργείτο τουλάχιστον ένα λειτουργικό σχίσμα και θα εποδοπατούντο οι Ιεροί Κανόνες, όπως π.χ. ο 56ος Κανών της ΣΤ´ Οικ. Συνόδου, σύμφωνα με τον οποίο πρέπει να επικρατεί η αυτή εκκλησιαστική τάξις (εορτές, νηστείες κ.λπ.) σ’ ολόκληρη την Οικουμένη. Άρα προκύπτει και πάλι ότι με την εισαγωγή του ν.ε. θα εβλάπτετο το δόγμα της Ενότητος της Εκκλησίας.

Αυτά όλα ήταν γνωστά στους συνειδητούς Ορθοδόξους, οι οποίοι το 1924 εφώναζαν: «ΜΑΣ ΦΡΑΓΚΕΨΑΝ!!!» Τα γεγονότα που ακολούθησαν, τα οποία είναι γνωστά σε όλους μας, τους δικαίωσαν. Ο λόγος, βεβαίως, για

(1) την ισότιμη συμμετοχή της Ορθοδοξίας στο «ΠΣΕ»,

(2) την «άρσιν» των αναθεμάτων (7-12-1965),

(3) τις συμφωνίες ενώσεως με τους Μονοφυσίτες (Σαμπεζύ, 1990) και με τους Παπικούς (Μπάλαμαντ, 1993),

(4) την αναγνώρισιν των «μυστηρίων» των αιρετικών,

(5) τις συμπροσευχές, τα συλλείτουργα και τη μερική μυστηριακή διακοινωνία με αυτούς, παρά τις αυστηρότατες απαγορεύσεις των Ιερών Κανόνων,

(6) την μνημόνευσιν του ονόματος του «πάπα» στη Θεία Λειτουργία,

(7) τις χιλιάδες αιρετικές δηλώσεις κ.λπ.

Απεδείχθη, δηλαδή, ότι όντως το ν.ε. καθιερώθηκε για να προωθηθεί ο Οικουμενισμός. Διότι πώς αλλιώς θα παρευρίσκετο ο πατριάρχης κατά την εορτή των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Βατικανό και ο «πάπας» κατά την εορτή του Αγ. Ανδρέου στην Κωνσταντινούπολι; Συνοπτικώς, το ν.ε. διήρεσε την Ορθοδοξία προκειμένου να προωθήσει την αίρεσιν του Οικουμενισμού. Δηλαδή, έβλαψε το Δόγμα της Ενότητος της Ορθοδοξίας, προκειμένου να επιτύχει την νόθευσιν και όλων των υπολοίπων δογμάτων της.

Εάν αυτό δεν είναι αίρεσις, τότε τι είναι;

Αναρτήθηκε από telemaxos doumanis

Γιατί ο Θεός με αγαπάει τόσο πολύ;

Γιατί ο Θεός με αγαπάει τόσο πολύ;

- Υπέροχη ερώτηση! 
Πολύ συχνά αναρωτιόμαστε, συνήθως αφού τα θαλασσώσουμε. 
Οπως όταν γυρνάς σπίτι μετά από μια απαίσια μέρα στο σχολείο, βροντάς την πόρτα, βάζεις τις φωνές στους γονείς σου, βάζεις το κεφάλι του μικρού σου αδελφού μέσα στο παγωτό που τρώει και επιπλέον σκοντάφτεις και στραπατσάρεις τα δάχτυλα του ποδιού σου ουρλιάζοντας απ’ τον πόνο. 
Και μετά απ’ όλα αυτά, θυμάσαι ξαφνικά πως όλη αυτή την ώρα
ο Χριστός ήταν δίπλα σου και αναρωτιέσαι: 
Κύριε, πώς είναι δυνατόν να μ’ αγαπάς τόσο πολύ; 
Σε αγαπάει γιατί Αυτός σε έφτιαξε. 
Παρατήρησες ποτέ πώς κάνουν οι γονείς πάνω από την κούνια του νεογέννητου μωρού τους; 
Τα νεογέννητα είναι τα πιο άσχημα πλάσματα στον κόσμο. Δεν είναι όμως έτσι για τους γονείς τους. Αυτοί πιστεύουν πως το μωρό τους είναι πανέμορφο. 
Γιατί; 
Επειδή το πλασματάκι το έκαναν αυτοί. 
Ο Θεός σε αγαπάει επειδή σε δημιούργησε. Και σε θεωρεί απίθανο!
Επιπλέον, σε αγαπάει όχι γιατί εσύ είσαι αξιαγάπητος, αλλά γιατί Εκείνος είναι Θεός αγάπης. 
Είναι στο χαρακτήρα Του να αγαπάει. Και δεν υπάρχει τίποτε που μπορείς να κάνεις για να σταματήσεις την αγάπη Του.
 http://www.newlife4you.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΥ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ !! ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  ΑΓΑΠΗΣ  ΚΑΙ  ΠΟΝΟΥ  ΠΡΟΣ  ΟΛΟΥΣ  !!

ΠΕΡΙ  ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 

Διαβάστε  και  τι  έγραφε  ο  Φιλόθεος  Ζερβάκος  και  φρίξετε  !!

Είχε  πνευματικό  τον  Άγιο  Νεκτάριο  και  ήταν  πνευματικός  του  πρώην  Φλωρίνης  Αυγουστίνου  Καντιώτη !!

Αν  και  πέθανε  με  το  νέο  όμως  η  συνείδηση  του  τον  πίεζε  να ομολογεί  την  αλήθεια !!

Η εκκλησία  της  Ελλάδος  δεν  είναι  πλέον  εκκλησία  μην  τρέφετε  αυταπάτες  , η πλάνη  είναι  η μεγαλύτερη  όλων  των  εποχών !!

Οι  πατέρες  φωνάζουν  οι απόστολοι  διδάσκουν  , ψάξτε  διαβάστε  ερευνήστε  για  να  βρείτε  την  αλήθεια  , όσα  καλά  έργα , όσες  νηστείες  , όσες  προσευχές  και  να  κάνη  ο  άνθρωπος  αν  είναι  εκτός  εκκλησίας  είναι  μάταια !!

Μην  σας  κάνη  εντύπωση  ότι  σύγχρονη  γέροντες  και  θεολόγοι  με  πολύ  μεγάλο  έργο  και  λόγο  παρέμειναν  και  πέθαναν  στο  νέο  ημερολόγιο-εκκλησία  του οικουμενισμού – και  ο Ιούδας  έκανε  θαύματα  και  πίστευε  στον  Χριστό,  και  όμως  τον  πρόδωσε  διότι  είχε  το  πάθος  της  φιλαργυρίας  !!!

Και  ο Νεστόριος  έγινε  πατριάρχης  κων/λεως  με  θαυματουργικό  τρόπο  αλλά  κατάντησε  αιρετικός  και  καταδικάστηκε  από  την  4^η  οικουμενική  σύνοδο!!

Ο δε  Ωριγένης  ο  οποίος  θεωρείτε  πατέρας  της  ορθοδόξου  θεολογίας  1^ος  αιώνας  μ.Χ.  στο  τέλος  άρχισε  να  διδάσκει  αιρετικές  δοξασίες  και  καταδικάστηκε  από  την  1^η  οικουμενική  σύνοδο!!

Μην  εντυπωσιάζεστε  από  τα  θαύματα  που  κάνουν  σύγχρονοι  αγιορείτες   γέροντες  , θαύματα  κάνουν  και  τα  πονηρά  πνεύματα!!

Μην  σας  προβληματίζει  το  μέγεθος  της  εκκλησίας  του  θεού  ,  αν  είναι  λίγοι , ένας  ορθόδοξος  και  ο  Χριστός  είναι  η εκκλησία !!!

Μην  σας  προβληματίζει  ο  κατακερματισμός  των  παλαιοημερολογιτών  , δεν  είναι  όλοι  εκκλησία  του  θεού , μια σύνοδος  μόνο  είναι  η ΕΚΚΛΗΣΙΑ  , ακούστε  τον  ΚΥΡΙΟ  μας  , ακούστε  τους  Αγίους  Αποστόλους , ακούστε  τους Αγίους  Πατέρες  της  εκκλησίας  , και  συγκρίνετε  τους  στα  ΘΕΜΑΤΑ  ΠΙΣΤΕΩΣ   με  τους  νεοημερολογίτες  και παλαιοημερολογίτες  επισκόπους  και  κληρικούς   και  θα  βρείτε  που  είναι  η  εκκλησία  !!

ΟΛΟΙ  ΟΙ  ΑΝΘΡΩΠΟΙ  ΟΣΑ  ΕΡΓΑ  ΚΑΙ  ΝΑ  ΚΑΝΟΥΝ  ΕΙΝΑΙ  ΕΝΟΧΟΙ  ΕΝΩΠΙΟΝ  ΤΟΥ  ΘΕΟΥ !!  Ο  ΚΥΡΙΟΣ  ΜΑΣ  ΙΗΣΟΥΣ  ΧΡΙΣΤΟΣ  ΣΩΖΕΙ  ΤΟΝ  ΑΝΘΡΩΠΟ  ΔΩΡΕΑΝ  ,  ΑΡΚΕΙ  ΝΑ  ΕΧΕΙ  ΑΜΟΛΥΝΤΟ  ΠΙΣΤΗ  , ΝΑ  ΕΙΝΑΙ  ΜΕΛΟΣ  ΤΗΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΤΟΥ ,  ΚΑΙ  ΝΑ  ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ  ΕΝΑΝΤΙΩΝ  ΤΩΝ  ΠΑΘΩΝ  ΤΟΥ  ΣΥΜΦΩΝΑ  ΜΕ  ΤΙΣ  ΔΥΝΑΜΕΙΣ  ΤΟΥ .

Αναρτήθηκε από telemaxos doumanis